اشک سرد نقره ای
چقدر شعر نوشتیم برای باران غافل از آن دل دیوانه که بارانی بوداشک سرد نقره ای
چقدر شعر نوشتیم برای باران غافل از آن دل دیوانه که بارانی بودپیوندها
- رزسفید
- پدرام
- مازیار
- گنج سخن
- آخرین ترانه باران
- دلسوخته
- مردیخی
- انتهای تنهایی
- دچار
- چشمان محزون
- رها به معنای واقعی
- صدای فاصله ها
- محسن
- چکاوک
- علی و آزاده
- دختر وطن
- منم دیگه!!
- ساحر
- پرنده
- دل گفته های ناناز
- پارکانت
- عسل
- ندا عشق حسام
- همیشه باهاتم
- کی میدونه عشق یعنی چه؟
- عشق شجریان
- دوستاران مشیری
- کوچه باغ تنهایی
- '*'*'*'محمد محتشمی'*'*'*'
- کابوس شیرین
- از تو می نویسم
- ۲۵cent
- پسری از خاک کویر
- علی
- وبلاگ دومم ... مدل های زیبا
- شب روشن
- کوله بار عشق و عاشقی
- آموزش هک...ترفندهای یاهو...
- اراک وب
- سارا
- روح مهربان
- ***پسر پارسی ***
- ٫٫٫ دنیای وارونه ٬٬٬
جدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- شهریور 1390 2
- مهر 1389 1
- آذر 1388 1
- شهریور 1388 1
- اسفند 1387 1
- آذر 1387 1
- مرداد 1387 1
- اسفند 1386 1
- دی 1386 1
- آبان 1386 1
- شهریور 1386 1
- تیر 1386 3
- خرداد 1386 1
- فروردین 1386 1
- بهمن 1385 2
- آذر 1385 1
- مهر 1385 1
- شهریور 1385 1
- مرداد 1385 3
- تیر 1385 4
- خرداد 1385 2
- اردیبهشت 1385 1
- فروردین 1385 2
- اسفند 1384 2
- بهمن 1384 1
- دی 1384 2
- آذر 1384 1
- آبان 1384 2
- مهر 1384 2
- شهریور 1384 3
- مرداد 1384 4
- تیر 1384 4
- خرداد 1384 4
- اردیبهشت 1384 4
- فروردین 1384 10
- اسفند 1383 9
- بهمن 1383 20
آمار : 168908 بازدید
Powered by Blogsky
دل نوشته ای آسمانی
حس غریبی است از احساس گفتن و ازاحساس شنیدن...
حس غریبی است دریا بودن و قطره قطره شدن ...
حس عریبی است سیاه بودن و از سفید گفتن...
حس غریبی است شب بودن و سحر شدن...
چه پر درد است تحمل این همه بیکران بودن...
کاش همه آسمان بودیم...
کاش کمی عمیق بودیم...
کاش جرئت دل گرفتن و جسارت باریدن داشتیم...
کاش در این خفقان و ابهام به تکه نوری اکتفا می کردیم...
چه خیال انگیز و ژرف است ، تفکر آسمان بودن و بار این همه ستاره کشیدن...
افسوس که دل های تاریکمان بی ستاره و گنگ شده اند...
افسوس که دریای ذهنمان پر از خالی شده است...
افسوس که دیگر دلمرده و خجلیم...
افسوس که دلمان از دیدن نور خدا، روشن دل شده است...
س.اشکمهرکوچولو
اشکمهرکوچولو
سه‌شنبه 31 اردیبهشت‌ماه سال 1387 ساعت 12:58 ق.ظ
سلاااااااااااااااااااام
عااااااااااااااااالیه
تبریییییییییییییییک میگم
اشکمهرنازنین درود برشما......
نوشته ات مانند همیشه فوران احساسی ژرف است
که نشان از درون صاف وزلالت می نماید.......
کاش ها وافسوس وها چه بختک وار برزندگی مان چنگ انداخته اند....
دفترت بسیاز زیبا ودچسب شده است......... آفرین براین همه ذوق وسلیقه
توبزرگی ...... بزرگ ...... گرچه خودرا ازسراخلاص کوچک یاد می کنی......
برایت بهترین آرزوهازادارم نازنین دوست سالهای من
دوستدارهمیشگی شما......... سهیک
سلام
منو یادت میاد؟
یه سری بزن
خوشحال می شم
لحظه ای با من باش
تا از آن لحظه برویم تا گل
که ببندم از نگاه تو به هر ستاره پل
لحظه ای با من باش
تا که از تو نفسی تازه کنم
تا از آن لحظه با تو سفر آغاز کنم
سفری تا ته بیشه های سر سبز خیال
تا به دروازه شهر آرزوهای محال
سفری در خم و پیچ گذر ستاره ها
از میون دشت پر خاطره ترانه ها
لحظه ای با من باش
تا به باغ چشم تو پنجره ای باز کنم
از تو شعر و قصه و ترانه ای ساز کنم
شعری همصدای بارون
رنگ سبز جنگل و آبی دریا
قصه ای به رنگ و عطر
قصه ها ی عشق عاشقای دنیا
از یه لحظه تا همیشه
میشه از تو پر گرفت تا اوج ابرا
کوچه پس کوچه شهرو
با خیالت پرسه زد تا مرز فردا
I just wanna be with you
سلام خسته نباشید واقعا وبلاگ خوبی دارین اگه مایل باشین یه سری به وبلاگم بزنین و بازم اگه مایل بودین با هم تبادل لینک کنیم. مرسی
عزیزم تولدت پیشاپیش مبارک
سلام اشکمهر جان !
خوبی ؟
واقعا جالب و پر از احساسه
خیلی خیلی قشنگ می نویسی
از خوندن مطالبت حس خوبی بهم دست داد اگه وقت کردی یه سری هم به من بزن
سلام نمی دونم منو شناختی یا نه ولی اگه بگم یاد اون خاطرات خوبمون به خصوص ۱۴دی بخیر شاید منو بشناسی وبلاگت عالیه بای
سلام.وبلاگ زیبایی داری.
به سلیقه ات تبریک میگم .به من همسربزن خوشحال میشم.
مرسی
آرزوها
در دلم بود که آدم شوم امّا نشدم
بی خبر از همه عالم شوم امّا نشدم
بر در پیر خرابات نهم روی نیاز
تا به این طایفه محرم شوم امّا نشدم
هجرت از خویش کنم خانه به محبوب دهم
تا باسماء معلّم شوم امّا نشدم
از کف دوست بنوشم همه شب باده ی عشق
رسته از کوثر و زمزم شوم امّا نشدم
فارغ از خویشتن و واله ی رخسار حبیب
همچنان روح ِ مجسّم شوم امّا نشدم
سر و پا گوش شوم پای به سر هوش شوم
کز دَم ِ گرم تو مُلهَم شوم امّا نشدم
از صفا راه بیابم به سوی دار فنا
در وفا، یار مسلّم شوم امّا نشدم
خواستم بر کنم از کعبه ی دل، هرچه بُت است
تا بر دوست مکرّم شوم امّا نشدم
آرزوها همه در گور شد ای نفس خبیث
در دلم بود که آدم شوم امّا نشدم